Σε εξέλιξη είναι η συνεδρίαση της Ολομέλειας για τη συζήτηση των τριών προτάσεων σύστασης προανακριτικής επιτροπής για την υπόθεση των Τεμπών. Στο βήμα ανέβηκε νωρίτερα ο πρωθυπουργός  Κυριάκος Μητσοτάκης που μεταξύ άλλων ανέφερε πως «είμαι εδώ για να καταγγείλω μια αντιπολίτευση που επί 2 χρόνια δηλητηριάζει την κοινή γνώμη με ψέματα, δεν πρόκειται να καταστήσω συνομιλητή μου κανέναν συκοφάντη».

Δείτε την τοποθέτηση του πρωθυπουργού:

Ξεκινώντας την ομιλία του, ο πρωθυπουργός ανέφερε:

«Δεν θα κρύψω ότι προβληματίστηκα πολύ πριν παραστώ στην σημερινή συνεδρίαση. Έχουμε μιλήσει πολλές φορές για την τραγωδία των Τεμπών και έχω αναφερθεί εκτενώς στην δική μου ερμηνεία όχι μόνο για το τι προκάλεσε την τραγωδία αλλά πως θα κάνουμε τα τρένα πιο ασφαλή. Η σημερινή συνεδρίαση έχει για εμένα μια ιδιαιτερότητα και δεν θα ήθελα να εκληφθεί η παρουσία μου ως συμβολική ή έμμεση αναγνώριση μιας διαδικασίας που μου αποδίδει αδιανόητες κατηγορίες. Δεν θα μπορούσα να μην αντιδράσω σε μια χυδαία απόπειρα των 4 κομμάτων αντιπολίτευσης να μετατρέψουν την ανθρώπινη τραγωδία σε άθλια πολιτική σκευωρία. Να φτάσουν στο σημείο να κατηγορήσουν τον πρωθυπουργό για εσχάτη προδοσία Να κατηγορήσουν εμένα προσωπικά και την ΝΔ για κατάλυση πολιτεύματος με την κατηγορία . Είναι μια αθλιότητα. Εναντίον ενός εκλεγμένου πρωθυπουργού με συντριπτική λαϊκή εντολή σε 3 διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις. Η εξέλιξη αυτή θα ήταν πράγματι γελοία αν δεν ήταν ταυτόχρονα επικίνδυνη. Μόνο έτσι μπορεί να χαρακτηριστεί η σύμπραξη 32 βουλευτών άκρας Δεξιάς και άκρας Αριστεράς σε μια κοινή πρωτοβουλία λαϊκισμού.

Πρωτοβουλία έωλη γιατί τραγωδία Τεμπών δεν μπορεί να ερμηνευτεί ως προσπάθεια κατάλυσης του πολιτεύματος. Μια πρωτοβουλία που συγκρούεται και με την ηθική. Ο συνασπισμός της τοξικότητας Κωνσταντοπούλου Βελόπουλου, Κασσελάκη και Νατσιού δεν είναι κάτι νέο. Το έχουμε ξαναζήσει στις πάνω και κάτω πλατείες και την μοιραία διακυβέρνηση Τσίπρα Καμμένου. Τότε η συμμαχία βέβαια είχε Πανό Καμμένο Βαρουφάκη και Χρυσή Αυγή. Ο πολιτικός αμοραλισμός πάντα ενώνει τα άκρα. Κάποιοι φαίνεται να νοσταλγούν ακόμα τις κρεμάλες στην πλατεία. Αν η ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα τότε κάποιοι ξαναπροετοιμάζουν χορούς στις πλατείες. Αυτή τη φορά διαλέξατε ως σκηνικό τον χαμό 57 ψυχών κάτι που κάνει τον καιροσκοπισμό σας ακόμα πιο απεχθή και σας καθιστά επικίνδυνους».

Σε εκείνο το σημείο ακούστηκε η Ζωή Κωνσταντοπούλου να λέει: «Στο δρόμο χάθηκαν. Εσείς τους σκοτώσατε» για να συνεχίσει ο πρωθυπουργός:

Σε εκείνο το σημείο ακούστηκε η Ζωή Κωνσταντοπούλου να λέει: «Στο δρόμο χάθηκαν. Εσείς τους σκοτώσατε» για να συνεχίσει ο πρωθυπουργός: «Η πρόταση είναι εκτροπή του κοινοβουλευτισμού και αρνούμαι να συζητήσω το περιεχόμενο της. Δεν πρόκειται να καταστήσω συνομιλητή κανένα συκοφάντη. Ούτε και θα γίνω συνένοχος σε δραματική υποβάθμιση του κοινοβουλευτικού έργου. Αν μπαίναμε στην δική σας λογική ο διάλογος θα κατέληγε σε αποκρουστικό σκηνικό με άναρθρες κραυγές.

Σε μια ζούγκλα όπου θα επιβίωνε εκείνος ή εκείνη με το μεγαλύτερο θράσος και κυνισμό. Αυτό όμως δεν είναι Δημοκρατία αλλά καρικατούρα. Επαναλαμβάνω ότι δεν είμαι εδώ για κανένα κακούργημα. Δίνω το παρών για να τιμήσω και να τιμήσουμε τα θύματα των Τεμπών επιμένοντας ότι η κάθαρση θα έρθει μόνο από την Δικαιοσύνη και τον φυσικό δικαστή να κρίνει όποιον εμπλέκεται, ειδικά αν το ζητά ο ίδιος. Αποφάσισα να βρεθώ εδώ για να καταγγείλω και μια αντιπολίτευση που επί 2 χρόνια δηλητηριάζει την κοινή γνώμη με ψέματα. Ένα και μόνο στόχο είχατε και έχετε με αφορμή την τραγωδία των Τεμπών: να πέσει η κυβέρνηση και ο Μητσοτάκης γι’ αυτό και ξετιλύχθηκε τέτοια μεθοδική προσπάθεια εκμετάλλευσης τραγωδίας και πένθους. Ήρθε όμως η πραγματικότητα και κατέρρευσε η σκευωρία.

Πού πήγαν τα ξυλόλια και τα λαθρεμπόρια; Που πήγαν κ. Βελόπουλε τα βαγόνια φαντάσματα; Οι εξαφανισμένοι νεκροί; Σταμάτησε η τυμβωρυχία. Μέχρι και θανάτους μας φορτώσατε μην τυχόν και χαλάσει η άθλια σκευωρία που στήσατε. Ακόμα και το μπάζωμα κατέρρευσε από τους δημιουργούς τους. Μένει ο αναστοχασμός του κάθε καλοπροαίρετου πολίτη. Πρέπει να κλείσει ο κύκλος που δοκίμασε αντοχές κοινωνίας και Δικαιοσύνης ώστε να αποδειχθεί ότι η Ελλάδα του 2025 είναι πιο ώριμη και μπορεί να ξεχωρίζει την ποινική ευθύνη από την πολιτική ευθύνη για μια τόσο σοβαρή υπόθεση. Όλοι αντιλαμβάνονται ότι η κατηγορία για την εσχάτη προδοσία δεν είναι παρά το ύστατο αδιέξοδο μιας προσπάθειας να χτυπηθεί η κυβέρνηση και η σταθερότητα της χώρας. Γυρίζει μπούμερανγκ. Όσο για το αίτημα της κοινωνίας αλίμονο αν η κοινωνία είναι η κυρία Κωνσταντοπούλου και η παρέα της

Για την πρόταση του ΠΑΣΟΚ θα επισημάνω ότι το αβάσιμο των προτάσεων δεν σημαίνει ότι το κράτος δεν ολιγώρησε. Και οφείλουμε να αναζητήσουμε τα λάθη όχι όμως με όρους λαϊκού δικαστηρίου. Η εισήγηση της ΝΔ και η πρόταση της είναι σαφής. Δεν διαπιστώνουμε επαρκείς ενδείξεις ποινικής ευθύνης στελεχών της ΝΔ, αλλά δεν θέλουμε να μείνει καμία σκιά. Αν επιλέγουμε την σύσταση προανακριτικής επιτροπής το κάνουμε γιατί θεωρούμε ότι είναι ο πιο σύντομος δρόμος για να παραπεμφθούν στην Δικαιοσύνη και να αποδοθεί εκεί απόφαση.

Ποιος είναι τελικά ο διαχωρισμός ποινικής και πολιτικής ευθύνης; Αναρωτιέμαι αν κάθε αστοχία σε οποιοδήποτε τομέα της δημόσιας διοίκησης ενοχοποιεί αυτομάτως σε βαθμό κακουργήματος τον πολιτικό προϊστάμενο. Ας πάρουμε για παράδειγμα ένα έργο που στον ΣΥΡΙΖΑ είναι γνωστό. Την Πατρών – Πύργου που θα έπρεπε να έχει ολοκληρωθεί πριν από αρκετά χρόνια. Στο δρόμο αυτό έχουν χαθεί άδικα πολλές ανθρώπινες ζωές και σίγουρα αν είχαμε καλύτερο οδικό δίκτυο δεν θα είχαν χαθεί τόσες. Τώρα φτάνουμε να παραδοθεί το έργο. Ρωτώ: αν σήμερα γίνει – να μην γίνει – θανατηφόρο δυστύχημα με την δική σας λογική θα είναι υπεύθυνος ο προϊστάμενος υπουργός. Σας φαίνεται λογικό αυτό; Αυτό κάνετε όμως. Πάμε και σε μια άλλη τραγωδία. Στο Μάτι».

«Έγκλημα» ακούστηκε να λέει σε εκείνο το σημείο η Ζωή Κωνσταντοπούλου με τον πρωθυπουργό να επισημαίνει: «Αυτό που κάνετε δεν είναι τυμβωρυχία. Είναι Τεμπορυχία. Αυτό και αν ήταν συγκάλυψη… το σόου που κάνατε αμέσως μετά την τραγωδία στο Μάτι. Έως δεν διανοηθήκαμε να αναζητήσουμε ποινικές ευθύνες από πολιτικούς προϊσταμένους. Αυτή ήταν η μεγάλη μας διαφορά. Τότε οι αρμόδιοι υπουργοί δεν έβρισκαν κάτι λάθος που έκαναν. Αντίθετα, οι δικοί μας υπουργοί αναγνώρισαν τις πολιτικές ευθύνες και ζητούν μόνοι τους την παραπομπή στο Δικαστικό Συμβούλιο. Αυτή η στάση αρχής και συνέπειας είναι στο πλαίσιο ευρύτερης άποψης που έχει η παράταξη μας και εγώ προσωπικά ΥΠΕΡ της αλλαγής του νόμου περί ευθύνης υπουργών. Δεν είναι πρώτη φορά που το λέμε.

Διαβάστε περισσότερα στο protothema.gr